آنلاین چطور بنویسم؟ چطور با وحشت سفیدی کاغذ مواجه شوم؟ در جهانی که بی‌شمار داستان تا حالا گفته شده و
بی‌شمار نویسنده‌ی توانا وجود دارد، چرا باید بنویسم؟ از چه بنویسم؟ اصلا چه چیز نوشته‌ی من را از دیگری
متمایز می‌کند؟ آیا من هم می‌توانم بنویسم؟
برای نوشتن نیازی نیست که خودمان را در اتاق حبس کنیم و دست به خلق سوژه‌های خیالی بزنیم. نیازی نیست که
منتظر یک روز بارانی باشیم که به شیشه‌ی باران‌خورده تکیه دهیم تا نوشتن را شروع کنیم. برای نوشتن نه نیاز به
الهام است و نه نیاز به تخیل قوی. نویسندگی به زعم من یعنی مشاهده و تماشا. نویسندگی امری مبتنی بر خاطره است
و نزدیک‌ترین و در دسترس‌ترین سوژه‌ی موجود هم کسی نیست جز خودمان. جهان درونی خودمان با تمام
مختصات آن. زندگی‌مان، خاطراتمان، فکرها و گفتگوهای درونی‌مان، همگی بهترین مواد خام برای نوشتن است.
در این کارگاه، ابتدا همچون ورزشکاران خودمان را گرم و آماده می‌کنیم و آداب مخصوص به نوشتن
را ادا می‌کنیم. سپس طی تمرین‌های متنوعی، پیشنهادهایی برای نوشتن را با هم تجربه مي‌کنیم.
این کارگاه برای هر کسی که به نوشتن علاقه‌مند است مناسب است و به هیچ دانش قبلی نیاز ندارد. خواه بخواهیم
همچو اورهان پاموک باشیم که می‌گفت «نویسنده نوشتن را فقط برای گذران روز سختی که داشته می‌خواهد» یا
تئودور آدورنو که می‌گفت «برای کسی که خانه ندارد، نوشتن تبدیل به جایی برای زیستن می‌شود».
مدیحه غریبی، نویسنده و هنرمند تجسمی، در تهران، ایران متولد شده است. او دارای مدرک کارشناسی ادبیات
نمایشی از دانشگاه تهران و کارشناسی ارشد هنرهای معاصر از دانشگاه برگن است. در ایران، او به‌عنوان
نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر فعالیت کرده و همچنین به تدریس تئاتر و نویسندگی پرداخته است. پس از مهاجرت
به نروژ، او به‌عنوان هنرمند در کشورهایی چون نروژ، دانمارک، و ایسلند نمایشگاه‌های متعددی برگزار کرده
است. غریبی در مدیوم‌هایی همچون پرفورمنس آرت، اینستالیشن و رادیو فعالیت داشته و همچنین کارگاه‌هایی در
زمینه نوشتن و اجرا برگزار کرده است. او اکنون در اسلو ساکن است و به‌عنوان هنرمند و معلم مشغول به کار
است.
Poster design: Neshat Shirazi
Video: Neshat Shirazi
Edit: Atiye Habibi
